5 Gozlu Garabet

Geldik yine bir Cuma gunune ve Cuma yazisina…

Seviyorum ben bu Cuma yazilarini, oturup dusunuyorum ne yazsam nasil yazsam diye. Eglenceli seyler olsun istiyorum, hem yazarken ben hatirlayip hatirlayip guluyorum kikir kikir hemde okuyanlarinda yuzu gulsun istiyorum.

Yaklasik bir yil kadar onceydi, Almanyadan ayrilmamiza birkac ay kalmis, nereye gidecegiz ve ne zaman gidecegiz belli degil henuz… Ilk goz agrimiz, memleketten sonra ikinci yuvamiz Mainz’dan ayriliyoruz ve gecici bir sureligine Erlangen adinda, koyden beter kucucuk bir sehre tasiniyoruz. H.’nin patronu oraya tasindi dolayisiyla ona is hazir, son birkac ay icin is aramak zorunda kalmamak maksat, bende isimi evden yurutecegim o sirada.

Tasinmayi zaten oldum olasi pek sevmem ama naparsin tanrim bana da boylesini yazmis, kaplumbagadan beterim serefsizim, bir sirtimda kabugum eksik. 18 yasimdan beri elimde bavul dag tas geziyorum. Yok yetmedi evlendigim adam da benden beter cikti, ikimiz gucleri birlestirip voltran olduk daha daha uzaklara gitmeye basladik :)

Neyse lafi uzatmayayim, velhasil topladik piliyi pirtiyi tasindik yeni evimize. Almanya’da soyle bir garip durum var; eve tasiniyorsun ama evin mutfagi olmuyor genelde. Saka degil gercek, ilk duydugumda en hayrete dustugum seylerden biri de buydu zaten. Bildigin mutfak bombos… artik dolap mi alirsin, beyaz esya mi alirsin, lavaboyu nerden bulursun… hicbiri olmadi at bir dosek kivrilip yatarsin o derece yani… Onceki evimizde sansliydik ev sahibi yaptirmis mutfagi –ki cok cok nadir bir olay- ama bu evde mutfak dimdizlakti. Eh biz de gecici olarak oraya tasindigimiz icin, birde nereye gidecegiz, halimiz ne olacak belli degil, gecici bir cozum bulalim dedik. Ufak mutfagimsi bisey aldik kendimize, hani bazi sirketlerde ve yurtlarda olur ya bazen bir kucuk lavabo, yaninda ufacik bir ocak, alti da dolap… iste oyle birsey aldik kendimize. Ama gel gor ki onca tabak canak tencere ortada kaldi, dolap lazim onlara. Gittik su ev alet edavati satan buyuk magzalara, aldik oradan ahsap uc bes rafli bir dolap, hani depolarda garajlarda olur ya bildigin ahsap raf sira sira.

Buraya kadar bisey yok, ne varsa bundan sonra basladi…

Gunduzleri evin erkegi ise gidiyor, bende isi gucu birakip hamarat ev kadini rolunde ev temizleyip yerlestiriyorum ilk gunlerde, aksam gelince o da yardim ediyor sonra.

Ic ses: onceki yasamimda temizlikci falanmiydim acaba? Tarih tekerrurden ibaretmis, bu kacinci tasinma, ev temizleme, yerlestirme yahu!!!

Iyi kotu herseyi yerlestirdik, ama canimizda cikti yine bu arada. Bir taraftan o daginiklik, yorgunluk falan bizim sinirler iyice gerildi ama. Ben fitili icine kacmis dinamit gibi geziniyorum ortalikta, her an patlamaya hazir :)

Birgun tam aksam uzeri o mutfak icin aldigimiz raflar carpti gozume kenardan, dedim ben bu adami beklemeyeyim en azindan raflari yapayim da aksama tencere tabagi yerlestiririm icine isim biter. Esimin gelmesine bir iki saat var, basladim tahta raflari acip silmeye… allahim sil sil bitmiyor, sil sil bitmiyor… bin parca mubarek. Ben tam silmeyi bitirdim ki geldi bizim ki eve, ama durum nasil vahim, g.t kadar mutfakta bin parca tahta ortasina ben kisilip kalmisim. Hadi o da sivadi kollari, vidalarini civilerini takalim da yapip bitirelim bir an once diye, velhasil karnimizda ac daha yemek yapilacak. Ki cook sonradan anlayabildik bunun ne buyuk bir yanlis oldugunu… Bin parca dedim degilmi? Eh vidalarini ne kadar bekliyoruz ki… Allahim vidaliyoruz vidaliyoruz bitmiyor, orasini cak, burasini ekle, digerini yerlestir, olmadi bastan… bir kat bitti sira digerinde… elimizde g.t kadarcik alet, vidalari cevir cevir bitiremiyoruz… kan ter icinde kaldik… yorgunluktan ve acliktan yamulduk… birde gavur olusu gibiymis lanet sey, kucucuk mutfagin ortasina cikti dev gibi, biz kenarda kiprasamiyoruz bile.

Ama bu arada ikimizdede tam bir sakinlik hukum suruyor, korkutucu bir sessizlik ve sakinlik. Hani biri “tik” dese patlayacagiz. Bizimkinin canina tak dedi ki cenesine vurdu bu durum, basladi eski zaman radyolari gibi reklam yapmaya;

“Kusluk vakti caniniz mi SIKIldi? Aksam aksam caniniza kastiniz mi var? aman kacirmayin, bes gozlu garabet… bir numara”

“Rahat poponuza mi batti? Kerahat vakti kocanizla dovusesiniz mi var? kacirmayin bes gozlu garabet…”

“Bes gozlu, bin vidali garabet… kacirmayin hemen alin… yetmezse yanina yuz vida da bizden hediye”

“Caniniz bin vida mi cevirmek istedi? Aksam karanliginda birbirinizin girtlagina yapisasiniz mi geldi? Simdi alin bes gozlu garabet…”

Eh tabi bu reklamlardan sonra kimde can kalir, gozumuzden yas gelerek gulduk dakikalarca :) Bes gozlu Garabetin (yani rafli dolap oluyor bu durumda, hani anlamayan varsa) kendisi birkac ay is gordu, sonrada tasinirken verdik gitti ama muhabbeti hic bitmedi, hala aklimiza geldikce bizimki reklamlari tekrarliyor guluyoruz bol bol :)
A.