"Annen kaybolali bir hafta
oldu" diye basliyor.
Daha ilk cumleden vuruyor, oylece kalakaliyorsunuz annenizin kaybolmasi
dusuncesi ile basbasa. Sirf bu giris cumlesi sebebiyle kaybolan annenin
endisesi sariveriyor, endise, merak, umut-umutsuzluk gel gitleri ile
okuyorsunuz her satiri. Yasanan caresizligi iliklerinize kadar hissediyorsunuz.
Uzun zamandir merak ettigim ama ancak elime yeni gectigi icin yeni
okuyabildigim bu kitap kesinlikle beklemelerime degmis! Yazarin olaylari ve
icsel hesaplasmalari aile bireylerinin kendi agizlarindan tek tek anlatmis
olmasi kitabin ilgincligini ve okunabilirligini daha da arttiriyor. Yazar zoru
basarip boyle hassas bir konuyu hicbir yone cekistirmeden salt ciplakligi ile
anlatmis. Bir annenin hayati boyunca cocuklari icin yaptigi fedakarliklari
duygu somurusu yapmadan, “bak ben sacimi supurge ettim” mantigindan ve basa
kakma hissiyatindan kacinarak en yalin haliyle vermis. Aile bireylerinin kendi
kendileriyle hesaplasmalari ise insani ister istemez kendi ic hesaplasmalarina
surukluyor, insan elde olmadan kendi “yaptiklarini” ya da “yapmadiklarini”
sorguluyor.
Ek olarak bizim gibi Kore dizisi ve dolayisiyla Kore kulturu
duskunleri icin okumasi daha da zevkli bir kitap, zira kitabi okurken tanidik
bildik kavramlari gormek insanin hosuna gidiyor.
Aslinda anneler gunu yazisi ile birlestirip yazmayi planlamistim ama yaziyi
yetistiremedigimden ancak bu gune kaldi. Sonuc olarak kesinlikle okunmali
listesine ekliyor ve siddetle tavsiye ediyorum, pisman olmazsiniz.
Ve kitap neye benziyor derseniz, alti cizili cumlelerden sadece birkaci…
...Annenin en son goruldugu
yerde dikilirken, yanindan gecen bir suru insan omuzlarina surtunuyor. Saatine
bakiyorsun. Saat ogleden sonra uc. Yani, annenin kayboldugu saat. Annenin,
babanin yanindan insan seline kapilip suruklendigi platformda oylece dururken,
insanlar sana carpa carpa yanindan geciyorlar. Insanlar annene de aynen bu sekilde carpmis ve onu saskina dondurmus
olmali...
...Gecen sonbahara degin
anneni cok iyi tanidigini saniyordun. Onun nelerden hoslandigini, kizdigi zaman
onu sakinlestirmek icin ne yapman gerektigini, ne duymak istedigini bildigini
dusunuyordun. Ama gecen sonbahar, onun hakkinda bildigini sandigin hersey
darmadagin oldu. Ona supriz bir ziyaret yapmak istedin. Eve gittiginde, anne
sana bir misafir gibi davrandi. Sen kendini o evde bir yabanci gibi
hissetmistin...
...Hyong-col cebinden bir
sigara cikarip dudaklarinin arasina koyuyor. Ne zaman oldugunu tam olarak
bilemese de hayatinin bir noktasinda hisleri artik sadece ona ait olmaktan
cikmisti. Annesini dusunmeden hayati yasamaya baslamisti. Annem babamla trene
binmeyi basaramayip da bilmedigi bir istasyonda yapayalniz kaldiginda ben
neredeydim ? O sirada ne yapiyordum ? Basini onune egiyor. Annesi kaybolmadan bir gece once is arkadaslariyla
birlikte icmeye gitmisti...
...Eczaci onu alti gun once gordugunu soyluyor.
Binanin ucuncu katinda oturdugunu, safak soker sokmez eczanenin kepenklerini
acmak icin asagiya indigini ve yan tarafta, cop bidonlarinin yaninda uyuyan
yasli bir kadin gordugunu anlatiyor. Kadinin ayaginda mavi plastik sandaletler
oldugunu soyluyor. Kadinin saatlerce yurumus olabilecegini, cunku bir ayaginda
derin bir yara oldugunu, neredeyse kemiginin gorundugunu anlatiyor. Kadinin
ayagindaki yaranin feci bir bicimde iltihaplandigini ve onun icin yapilacak
fazla birsey kalmadigini sozlerine ekliyor...
...Seul Istasyonu’ndaki platformda onu gozden
kaybetmeden once sadece cocuklarinin annesiydi. Tipki derinlere kok salmis,
sebatkar ve kesilmedigi yada koklerinden sokulmedigi surece asla yerinden
kimildamayacak bir agac gibiydi. Daha dogrusu, onu bir daha gorememe ihtimali
belirinceye kadar boyle dusunuyordun. Cocuklarinin annesi kaybolduktan sonra,
kaybolan kisinin karin oldugunu farkettin. Elli senedir unuttugun karin ansizin
yuregine kok salmisti...
çok ama çok sevdiğim bir kitaptı... Bitince insanın içinde acabalar bırakan bir kitaptı da diyebilirim.
ReplyDeletelale ablacim kesinlikle sana katiliyorum. benimde cok sevdigim ve bir cirpida okudugum bir kitap oldu.
ReplyDeleteacabalar kitapla ilgilimiydi yoksa kendi acabalarinmiydi pek anlayamadim :)
Uzak Doğu'nun insanlarını sevip,kültürlerinden hoşlanmayan bir insan olarak ben,sayende galiba hoşlaşmaya başlıyacagım ^^
ReplyDeleteDiceksin ki nesini begenmiyorsun arkadasım.Begenmemek meselesi değil aslında.Garip geliyor bana çoğu özellikleri ama yine de seviyorum keretaları.
Bu kitabı okumaya çalışacagım.
Tesekkürler efenim bugün çok edebik bir gün oldu benim için.
Sevgiler saygılar.
KavrukSusam kismen haklisin aslinda, birkac yildir iclerinde yasadigim icin rahatlikla soyleyebilirim garipler! ama isin ilginci bizde onlara garip geliyoruz karsidan, zaten birbirimize benzessek acayip olmazmiydi :)
ReplyDeleteBende Kore kulturune pek duskun degildim aslinda, hatta cevremde hic hazetmedigim Koreliler oldugu icin hepsinin gicik oldugunu dusunurdum. ama kore dizisi izlemeye baslayinca sevdim nedense.
benden tavsiye ucundan kiyisindan kore dizisi izle bir firsat bulunca, belki sende sevmeye baslarsin ;) hem anne baba kore dizilerine, Japon filmlerine, Mangalara boyle duskunken cocuk hic sevmezmi bunlari yahu! madem seni evlat edinecegim seninde bizden olman lazim :D
o ilk cumleyle hemen okumaliyim dedim A-H. Hic haberim yoktu boyle bir kitaptan cok sagol.
ReplyDeleteCocuklugumdan beri en buyuk korkularimdan biridir sevdiklerimin kaybolmasi. Cok garip bir hisle izliyorum kayip ailelerini bu yuzden. Nolur bana ayni sey olmasin diyerek. Iyice bu korku kok salar mi icimde diye cekinmedim degil ama cok okumak istedim. hemen yaziyorum listeme. sevgiler
inanılmaz merak uyandırdın şimdi bende bu kitap için! söz konusu anne ise tabiki okunur.notumu aldım canım paylaşım için çok teşekkürler..bilmiyordum çünkü bu kitabı! sevgiyle kal...
ReplyDeleteGulcin oyle korku filmi tadinda degil endisen olmasin ;) daha cok duygusal bir kitap, hani aglak olmadim ben ama bogazimda bir yumruyla okudum cogunlukla. firsatin olursa oku mutlaka, begenirsin bence.
ReplyDeletesevgiler...
Meyra ilk yayinlandiginda dunyada satis rekorlari kirmis bu kitap, yer yerinden oynamis Kore'de. Oldukca etkileyici, hele hele Korelilerin de bizim gibi aile baglarina asiri duskun olmasi sebebiyle ortak seyler var bol miktarda. Umarim okur ve seversin ;)
sevgiler bendende.
SİZİ TAKİPTEYİM .
ReplyDeleteBU KİTAP PAYLAŞIM GÜZELLLLLL.
bir kase lezzet hosgeldin, tesekkurler begenmene sevindim :)
ReplyDeleteGörür görmez alıp okududuğum ve ara ara elime alıp tekrar okuyasım geliyor...Elinize sağlık güzel yazı olmuş...
ReplyDeletePenguen'in sepeti tesekkurler :) gercektende cogu kisiden boyle yorumlar duydum bu kitap hakkinda, yanilmamisim sanirim :)
ReplyDelete