Kitap Kosesi: 2012'nin son kitaplari

Uzun suredir kitaplarla ilgili tek kelime yazmamisim. Halbuki ne cok birikti.

Oyle tek tek yazmayi pek sevmiyorum ben, yetistiremiyorum da zaten :) Boyle hepsi bir arada pek guzel oluyor, hem tek seferde aradan cikiyor hemde derli toplu oluyor aradigimi kolayca buluyorum.

2012'nin 20 kitaplik hedefini tamamlayamasam da oldukca yaklasmisim.

Vikitap sagolsun kayit altinda tutma konusunda oldukca yararli, daha once bahsetmistim bu siteden surada.

Tabii bazilari icin bu hedef ve okunanlar oldukca az olsa da "gurbette" ve yalnizca ise git-gel sirasinda okunan kitaplar oldugu icin fena bir rakam degil yinede ;)

Yilin ikinci yarisindan itibaren okunanlarin bir kismi da burada, kimini sevdim kimini sevmedim, iste detaylar...

Ilk sirayi Furuzan aliyor; Sevda Dolu Bir Yaz ile...

Füruzan ile tanismam Leylak Dali ve Zero sayesinde oldu, ikisini de gordugum ilk seferde birde bunun icin opecegim sanirim :)

Neden derseniz ben hic oyku kitabi sevmem, sevmem demeyeyim de okuyamam nedense. Benim tercihim hep romanlardir, oykulerin o kisacik ve bir solukta bitiveren hallerindense romanlarin bitmek bilmez sayfalari arasinda kaybolmayi tercih ederim.

Ancak bayila bayila okuyabileceklerimde varmis, Füruzan'in kitaplari ile tanisinca anladim. Yilin baslarinda "Gecenin Oteki Yuzu" ile Furuzan dunyasina giris yapmistim ve tadi damagimda kalmisti.

Sevda Dolu Bir Yaz'in ise kapagina vuruldum once :) Sonrasinda da oykulerin arasinda kayboldum. Bastan sona tipik, okumaya doyamadigim bir Füruzan kitabiydi yine. Oykulerin her biri sanki birilerinin hayatindan kesilip alinmis gibi, ne basi var ne sonu, herbirinde icimdeki roman canavarini kiskirtti, hikayenin tamami olsa nasil olurdu diye sormadan duramadim tabii :) Oylesine guzel anlatiyor, duygular oylesine canli ki insan kitabi okudugunu unutup yanibasinda olanlari izliyormus hissine kapiliyor. Hele hele benim gibi metroda SIKIS tepis ise gidip gelenler icin birebir, tek gereken nerede oldugumu unutturacak bir kitap :))

Siddetle tavsiye olunur yani ;)

******

Siradaki ikinci kitap Yekta Kopan'dan "Ask Mutfagindan Yalnizlik Tarifleri" ve yine sasirtici bir sekilde yine oyku! kitabi :) Tamam itiraf ediyorum kitabi almamdaki en buyuk etkenlerden biri baslikta "mutfak" ve "tarif" sozcuklerinin gecmesiydi :) Seviyorum mutfak hikayelerini ne yapayim ;)

Lakin umdugum gibi mutfak hikayeleri cikmadi.

Bir de sanirim isin icinde "ask" olmasi da etkiliydi. Erkeklerin ask'i anlatmasi ilgimi cekmistir daima, onlarin gozunden gormek onlarin bakis acisiyla bakmak oldukca faydali olabiliyor bazen.

Her biri birbirinden guzel oykulerle dolu bir kitap. Dedigim gibi oyku sevmem pek ama bu kitabi bir cirpida okudum hatta sonu geldiginde uzuldum bile. Yekta Kopan ile ilk tanisma kitabim oldu bu ama eminim son olmayacak ;)

Altini cizdiklerimden;

...Benim hic dogru durust sevgilim olmadi biliyor musun baba? Bir kadinda ne arayacagimi bilemedim. Ama daha da kotusu bir kadina ne verebilecegimden haberim olmadi. Bir kadinla bir erkegin arasindaki mutlulugun buyusu neydi?...

...Otuz ikilik mum boya takimim yanimda olsa, her seyin resmini bastan yapabilirim belki. Bu hayata nasil yazilmak istiyorsam, oyle cizerim kendimi...

...Elimi hic birakmiyordu, saclarimi oksuyordu, aski benim gibi sadece sozlerden olusan bir binanin icinde buyutmemeye ozen gosteriyordu. Sonra bitti. Sozlerimin binasini yiktim ve onu enkazin altindan cikaramadim...

******

Sonraki kitap J.D. Salinger'in "Cavdar Tarlasinda Cocuklar" i oldu.

Uzun zamandir okumayi planladigim bir kitapti Cavdar Tarlasinda Cocuklar, bir turlu ya firsat bulamamistim ya da kitabi :) Kocakisisiyle ustune defalarca tartistigimiz "ergenlik" konusu her konusuldugunda "mutlaka okumalisin bakalim sen ne dusuneceksin" diyordu.

Tek kelimeyle hayal kirikligi oldu benim icin bu kitap. Belki bu yorumumu goren cogunluk simdi "aman sen ne anlarsin" veya "bu kitaba boyle yorum yapilirmi" diye cemkirecek ama ne yazik ki sevmedim. Okudugum kitaplarin en incelerinden biri oldugu halde bitmek bilmedi, uzadikca uzadi resmen. Murakami'nin tugla kalinligindaki kitaplari ile ayni surede bitirmis olmam da ispati zaten :)))

Cocugun ergenligi, agzi bozuklugu, zirvalamasi beni yordu resmen. Hani yanimda olsa agzina bir tokat eklestirecektim o derece :) Sonuc olarak su karara vardim ki bu kitabi okumak icin 20 yil kadar gec kalmisim!! Hem zaten kocakisisi de yeniden benimle beraber okuyunca ilk genclik yillarindaki kadar etkileyici bulmadi kitabi, yalniz degilim yani :)

******

Cavdar Tarlasindan icim bayilinca hemen kendimi Murakami'nin fantastik dunyasina attim, beni kendime getirse getirse o getirir diye :))

Yanilmamisim! 

Dedigim gibi tugla kalinliginda oldugu halde bir cirpida bitirdigim ikinci Murakami kitabi oldu "Zemberekkusu'nun Guncesi". Sahilde Kafka kadar cok etkilemese de oldukca surukleyiciydi. 

Kitap bittiginde zihnimde hos bir tad birakti kesinlikle. Tabii kitap bittiginden beri sirt agrilarim dinmek bilmiyor o koskoca kitabi hergun cantama tikip omzumda tasidigim icin :))

Bu kitap Murakami severler icin kacirilmamalilar listesinde bence. 

Kitaptan alinti veya alti cizili cumle yok cunku alti cizili cumle cok :)

****** 

Ve yilin son kitabi "Bes Parasizdim ve Kadin Cok Guzeldi" oldu...

Ne yalan soyleyeyim kitabin adina vurulduk ilk once. Kocakisisi de bende kitabi gorur gormez atladik hemen "bu kitabi almaliyiz" diye. 

Ve icerigine fazla bakmadan almis bulunduk bu romani :)

Yanlis 1: kitap ismine aldanarak alinmaz yahu!

Yanlis 2: Ben polisiye roman sevmem ki!!

Sonuc olarak 2012'nin kapanis kitabi da elimde surunmus bulundu. Yinede aman sakin okumayin denecek bir kitap degil, ben 10 uzerinden 6-7 falan verdim...

Polisiye severmisim aslinda ama heyecanli olanlari. Ancak kitabin yarisindan fazlasinda hikayeye dahi giremiyor, polisiyeden cok bas kahramanin gecmisini dinliyoruz. Ve yazar kendi meslegininde oldukca fazla etkisinde kalmis ne yazik ki. Bol bol derin devlete ve siyasetcilere giydirmis (fena olmamis hani) ama hersey suyun ustunden ustunden.

Kitabin sonuna gelince...

Korkmayin kitabin sonunu yazmayacagim yahu :)) hem zaten yazar kitabin sonunu en basta yazmaktan cekinmemis.

Benim diyecegim su ki; kocakisisi kitabi benden once okudu ve aramizda su diyalog gecti;

Ben: Kitap gitmiyor ya, yani gidiyor da zor gidiyor biraz, heyecan eksik.

Kocakisisi: Evet cok hareketli bir kitap degil malesef.

Ben: Zaten bir kac yerde kurgu hatasi yakaladim bakalim sonunu bekliyorum onlari bir yere baglasin diye, umarim baglar.

Kocakisisi: Kitabin sonu var ya boyle bitiyor...

El parmaklariyla hareket cekmekte o an bana!!

Ben: hahahahaha...

Ve kitabin sonu hakikaten oyle bitti!