Feysbukunun yollari tastan

Bir iki yil kadar onceydi, herkes gibi bende gittim uye oldum bu Feysbukuna - bendeki anlatima da bak sanki bayii si var gidip ordan uye oluyorsun :) Ama velhasil kelam ilk etapta bende biraktigi intiba hic iyi olmadi. Herkes bir sova cevirmis isi, hic gormedigin kadar suh kadin fotograflari ortalikta, millet kiminle nerede ne yapmis muhabbetleri resimleriyle birlikte, yok efendim biz suraya gittik, yok efendim sunu yedik bunu ictik. Iyi guzelde paylasimdan cok sov meydanina donmus orasi... bir civik civik iliskiler silsilesi.

Sevmedim biraktim hemen bir koseye - rahibe teresa modumda, hic gelemem boyle seylere :) Taa ki en yakin arkadaslarimdan birinin bebegi olup da resim gonder dedigim zaman bana Feysbukuna koydum ordan bak diyene kadar da bir hesabim oldugunu unutmustum. Bunuda belirtmeden gecemeyecegim insan neden guzelim bebeginin resimlerini boy boy internete koyar yahu? Ben nazar degmesin diye cocugu bile gosteremem herhalde kimselere, kaldiki her turlu pisligi var neden koyarlar en deger verdikleri resimleri boy boy internete anlamam! Ben sevmiyorum kardesim neden en mahrem en guzel anlarimi paylasayim insanlarla herkesin gozu kalsin. Neyse herkesin kendi secimi sonucta. Teyze olduk hatirina girdik, hatta sifreyi bile unutmusumda yeniden aldim falan...

O arada noldu, nasil oldu, nerden bulastim bilmiyorum gittim "FarmVille" adli oyuna bulastim... ve o gun bugundur de yakami kurtaramadim :) Herneyse konu bu degil aslinda. Gel zaman git zaman taa eskilerden ortaokul hatta ilkokul arkadaslarim buldu beni. Feysbuk ilk ciktiginda hep deniyordu ya "aa super bir uygulama ilkokul arkadasini bile buluyorsun" diye. Napacaksan o zamana kadar arayip sormadigin ilkokul arkadasini o da ayri mesele.

Aslinda pek ayri mesele degil, meselenin ta kendisi.

Ilk etapta seviniyorsun "vay ta ilkokuldan arkadasim beni bulmus" diye, muhabbet etmek amaciyla mesaj atiyorsun "napiyorsun? nasilsin? nerelerdesin?" diye. Ama olaylar aslinda hic de bekledigin gibi olmuyor. Cunku hala ilkokul yillarinda kalmis olan saf insan sen! (kendime enayi demek istemiyorum anlayin iste) zannediyorsun ki karsindaki insanlar hala daha senin ilkokul arkadasin, hala o kadar saf ve iyi niyetliler. Yada dahasi cocukluk yillarinda anlamamissin onlarin ne mal oldugunu, konduramamissin, kondurmussan bile diyorsun ki icinde "cocuktuk o zaman, cocukluktu gecti gitti, simdi herkes akillanmistir koskoca insanlar iste".

Yok efendim kazin ayagi hicte oyle degil. Ilk mesajina lutfen! bir cevap geliyor, oyle ustu kapali yazilmis, gecistirilmis, samimiyetten uzak. Sadece senin ne yaptigini merak ediyorlar, nerede oldugunu, evlenmis misin yoksa onlarin umut! ettigi gibi evde mi kalmissin, kocan onlarinkinden yakisiklimi? halin vaktin nasil? calisiyormusun calismiyormusun, nerde calisiyorsun, mevkiin ne... falan filan bir suru zirva... Ve istediklerini elde edip meraklarini giderince geldikleri gibi gidiyorlar, ne bir selam kaliyor ne bir sabah. Hele hele yasam standartlarin onlarinkinden biraz daha iyiyse gelen arkadaslik teklifleri artiyor, neredeyse okul boyunca iki kelime etmedigin yada adini bile hatirlamadigin insanlar eklemeye calisiyor seni. Neden? sirf meraklarini gidermek, ondan bundan duyduklarini kendi gozleriyle gormek yada dogrulamak icin...

Bu kadar mi pervasiz, bu kadar mi kotu olunur. Inanamiyorsun bir kez daha insanlarin nasil boyle olabildiklerine.

Ve insanlarla iletisimi kesip Feysbukunda dunyanin en buyuk ciftcisi oluyorsun sadece oyun oynayarak :)

A.