Saygon macerasi 2.gun

Ve iste Vietnam'da ikinci gun hikayemiz... sonunda yukleyebildim resimleri :)

Ikinci gun sabah erkenden attik kendimizi yollara ve gunduz gozuyle gorelim dedik sehri. Oncelikle hemen gece goremedigimiz nehir kiyisina attik kendimizi, neymis nasilmis nehir bir gorelim diye. Tabii bir onceki seferdeki gibi caddeyi guc bela gectik bisikletci amcalarin pesine takilarak. Gordugumuz manzara karsisinda hayal kirikligina ugradik, cunku nehir inanilmaz pis ve bulanikti. Cevrede de pek birsey yoktu gorulecek, asagidaki resimden de farkedeceginiz gibi. Neyse gece pek birsey kacirmamisiz diyerekten tekrar kendimizi o tehlikeli trafige attik ve guc bela gectik caddenin diger tarafina.

Caddelerde yuruyerek ve cevreye goz atarak gorulmesi elzem yerlere dogru yola ciktik. Iste bunlar da yol boyunca dikkatimi ceken ufak detaylarin bazilari...

Binalar, caddeler oldukca eski ve bakimsiz. Asagidaki fotograf buyuk ve merkezi bir caddede ki iyi gorunumlu bir binaya ait, ara mahalleleri siz dusunun. Birde diger tropik ulkeler gibi binalarin tepeleri bile yesilliklerle kaplanmaya baslamis.

Bu asagidaki manzara da bizi hayrete dusuren detaylardan biri :) Elektrik telleri resmen saka gibi, neredeyse dugum olmuslar ve caddeye inanilmaz yakinlar. Insanlar araclar vizir vizir geciyor altindan. Birden aklimiza Phuket'te gordugumuz manzara geldi, orada da teller boyleydi hatta trafolardan surekli cizirtilar geliyorve kucuk kivilcimlar ucusuyordu etrafa. Demek ki fakir asya ulkelerindeki durum hep bu...

Iste bir diger ayrinti... Bu binayi gorur gormez kocakisisinin yorumu; "Bu ne ya isci partisi genel merkezi gibi bu bina" oldu :) Ama dedigim gibi ne yazik ki tum mucadeleye ragmen yakayi kapitalizme kaptirmislar, ne komunizm ne sosyalizm kalmis geriye...

Yuruyerek sehrin onemli turistik mekanlarindan Notre Dame kilisesine ulastik. Kilisenin Paris'te ki gercek Notre Dame kilisesine olan benzerligi bizi sasirtsa da ertesi gun tur rehberinden ogrendigimiz bilgiyle tum taslar yerine oturdu. Meger Vietnam yuz yildan fazla bir sure Fransizlarin boyundurugu altindaymis. Eh dogal olarak sehrin dogal dokusunda da oldukca etkisi olmus fransizlarin. Onceki gece gordugumuz yolu da Sanzelize yoluna benzetmemize sasmamali...

Ve kilisenin hemen yaninda yer alan postahane... Distan oldukca guzel gorunen bu binanin ancak bu resmi var elimde tek basina, binanin tumunu aldigimiz fotograflarin hepsinin icinde biz variz :) Hatta o kadar cok fotograf cektik ki postahanenin onunde, bir ara poz vermeyi abartip kocakisisi beni postahanenin onundeki direge bile tirmandirmaya calisti :)

Icten gorunusu de oldukca guzel ve etkileyici. Isin ilginci postahane halen daha aktif olarak calisiyor, memurlarin onca turiste karsin rahatca calismasi beni sasirtti acikcasi :)

Duvarlardaki Vietnam ve Saygon daha dogrusu Ho Chi Minh haritalari da oldukca guzeldi.

Postahane'den cok cici hediyelikler aldik kendimize hatira olsun diye. Birde kendime yerlilerin taktigi bambu sapkadan aldim ve tum gun boyunca sapkamla dolastim ortaliklarda. Abajur gibi birsey :) Zannedersem o sapkayi sadece yerli koyluler taktigi icin olsa gerek gelen gecen garip garip bakti yuzume :)

Biz tam hediyeliklere bakarken arkamizdan bir bayan demez mi "sedeflimi onlar?" diye. Yahu biz Turkler ne gezentiyiz kardesim :D Bir kenara oturup adet oldugu uzere bir kart gonderdim kucuk kardesime. O arada da cevredeki detaylarin fotograflarini cektim biraz, insanlar, bina, detaylar falan...

Iste bu da Ho Chi Minh sehrine adini veren kuruculari, daha dogrusu kuzey ve guney cephenin birlesmesinde buyuk katkilari olmus, ve Saygon sehrine onun ismini vermisler.

Bir onceki yazimda bahsettigim bisikletliler. En son fil faciamizdan agzimizin payini almistik hatirlarsaniz, ayrica kendimizi bir baska insana tasitma fikri pek kotu geldigi icin biz binmedik. Ama bisiklet suruculeri inanilmaz inatci, takiliyorlar pesinize birakmiyorlar illaki binin diye. Pes etmedik yine de, sadece resmini cektim uzaktan :)

Baska bir motor surusu resmi :) Insan butun gun bir kenarda oturup izleyebilir motorlularin vizir vizir oradan oraya akisini...

Burasi da "Reunification Palace" yani saraylari. Ama distan pek bir sevimsiz durdugu icin, iceri giris ucretli oldugu ve biz degip degmeyeceginden emin olamadigimiz icin, ayrica savas kalintilari muzesine yollanmis oldugumuz icin girmedik iceri. Sadece disaridan resmini cektik.

Ve sonunda "War Remnants Museum" a yani Savas kalintilari muzesine vardik...

Muzenin bahcesi Amerikan savasindan kalma bir suru aracla dolu, tanklar, toplar, helikopterler, ve daha neler neler...

Bir diger yanda da savas sirasinda Amerikalilarin attigi bombalar var. Insanin baktikca ici urperiyor, inanilacak gibi degil. Bazi bombalar neredeyse su deposu buyuklugunde ve onlarin insanlarin yasadigi yerlesim yerlerine atildigi, yuzlerce binlerce insanin olmus oldugu fikri insani dehsete surukluyor...

Muze bahcesinin bir baska kismi ise hucre kismiydi. Savas suclularinin ne kosullarda tutuldugu, nasil iskence gordukleri anlatiliyor. Temsili hucreler ve maketler konulmus. Bazi yerlerdeki aciklama ve resimlere bakmaya dayanamadim resmen, bu insanlar inanilmaz zor gunler yasamislar :( Binlerce olunun yani sira binlerce de yarali kalmis geride, sakatlar, hasta dogan bebekler ve daha neler neler...

Daha sonra muzenin ic kismina gecip gorselleri ve dokumanlari incelemeye basladik. Insan fotograflari gordukce, yapilanlari okudukca isyan ediyor. Ve bir diger saskinligim da Amerikali turistlere! Bu halka bunca aciyi yasatip, bunca ulkelerini ve hayatlarini mahfedip birde ustune ustluk gelip atalari ne yapmislar diye geziyorlar, inanilir gibi degil. Muzeyi gezdikce savasin aslinda bizim televizyonlardan seyrettigimiz Irak savasi gibi seyredilebilen birsey olmadigini, gercek yuzunu goruyor insan. Isyan ediyorsunuz, iciniz aciyor ama yapacak birsey yok tabii ki.

Dunyanin gordugu en zorlu savaslardan biri oldugunu, insafsizca kimyasal silah kullanildigini gorduk rakamlarla. Fotograflar ise yetersiz de olsa yasananlari biraz olsun gozler onune sermek icin...

Bu fotografi gordugum anda gozlerime inanamadim. Tankerin icerisi zavalli savunmasiz Vietnamlilar uzerinde kullanilmak amacli kimyasal madde dolu. Tankerin uzerinde yazan ise "The purple people eater" yani "mor insan yiyici". Varin zalimligi ve yasananlari siz dusunun...

Amerikalilarin kamplarindan ve barakalarindan Viet Cong lar ile mucadelelerini yansitan bir diger goruntu...

Ve iste beni en derinden etkileyen, en cok icime isleyen fotograflardan biri. Sozun bittigi yer benim icin...

Ve ikinci gunu de boyle tamamladik. Yakinda en eglenceli ve ilginc deneyimleri yasadigimiz son gunu de yayinlayip bitirecegim umarim bu seriyi de :)

A.